Ես այս անգամ արձակուրդներին
կարդացել եմ Աստրիդ Լինգռենի <<Ավազակի դուստր Ռոնին>>հիմա մի փոքր կպատմեմ
այս գրքի մասին:
Երբ Ռոնին լույս աշխարհ
պետք է գար, այդ գիշերը շատ ցուրտ էր և սարսափազդու:Այդ գիշեր իրենց ոռչերից դուրս
էին եկել չար դրույիդներն ու ահարկու ձայներ եին հանում:Չար դրույիդների համար ամպրոպն
ու կայծակը մեղրից քաղցր է:Բացի դրուիդներից դրսում ուրիշ ոչ ոք չկար:Ռոնին ավազակապետ
Մատիսի դուստրն է:Լովիսան Ռոնիի մայրն է:Լովիսան երբ երեխա էր ունենում երգում էր կարծելով,որ
իր երեխան կծնվի երգով և ուրախ բնավորություն կունենա:Մատիսը ամրոցի մոտից քշում էր
զզվելի արարածներին:Նրանց ավազակային ամբողջ կյանքի ընթացքում ամրոցում երեխա չէր ծնվել:Բոլորից
շատ պստլիկի հայտնվելուն սպասում էր Ճաղատ Պերը:Մատիսը ուրախությունից թռչկոտում էր և ամբողջ ձայնով բղավում ,,Ես երեխա ունեմ,,:Ռոնին
երբ արդեն մեծ էր, գնաց անտառ և բազում խնդիրների հադիպեց:Սակայն նա կարողացավ լուծել
այդ խնդիրները:Մի օր էլ նա գնաց անտառ և տեսավ մի տղա:Այդ տղայի անունը Բիրիկ էր:Այդ
տղան սկզբում Ռոնին դու չէր գալիս,
բայց հետո դուր եկավ:Այդ տղան շատ հոգատար,խելացի և համառ տղա էր:Այդ տղան Ռոնիի համար
ամեն ինչ արեց:
Ինձ այս գիրքը սովորեցրեց
լինել անվախ,լինել համառ,լինել ընտանիքի հետ միասին,իսկ եթե մի օր դու գնաս, հաստատ
կարոտից նորց ետ
կվերադառնաս:
Ես այս գիրքը խորհուրդ եմ տալիս բոլորին,քանի որ շատ հետաքրքիր
էր:
Комментариев нет:
Отправить комментарий